1-ايمان به حتمي بودن ظهور

از جمله تکاليف عصر غيبت، ايمان به حتمي بودن ظهور حضرت مهدي (عجل الله) در آخرالزمان است هرچند که ظهور حضرت طول بکشد. و اين‌که او از اولاد حضرت زهرا (عليها السلام) است و هنگام ظهورش زمين را پر از عدل و داد خواهد کرد.

2-تمسک به دين حق در فتنه‌ها

کليني به سندش از امام صادق (عليه السلام) نقل کرده که فرمود: «إنَّ لِصاحب هذا الامر غيبه ...[44]»؛ «همانا براي صاحب اين امر غيبتي است که دين‌دار در آن به مانند کسي است که دست به شاخه‌ي پر تيغ گل بکشد ... به‌طور حتم براي صاحب اين امر غيبتي است، پس بايد بنده‌ي خدا تقواي الهي را پيشه کرده و به دين او تمسک بجويد».

3-تمسک به ولايت امام زمان (عليه السلام)

شيخ صدوق به سندش از امام باقر (عليه السلام) نقل کرده که رسول خدا (صلي الله) فرمود: «طوبي لِمَن ادرک قائم أهل بيتي و هو ...[45]»؛ «خوشا به احوال کسي که زمان قائم از اهل بيتم درک کند و زمان غيبتش قبل از آن که ظهور کند به او اقتدا نمايد و دوستدار دوستانش و دشمن دشمنان حضرت باشد. او از رفقاي من و از دوستان من است و کريم‌ترين کسي است که در روز قيامت بر من وارد مي‌شود».

4-درخواست شناخت حضرت (عليه السلام) از خداوند متعال

کليني به سندش از امام صادق (عليه السلام) نقل کرده که درباره‌ي قول خداي عزّوجل «وَ مَن يُوتَ الحِکمَهَ فَقَد أوتِيَ خيراً کثيراً» فرمود: «طاعه الله و معرفه الإمام[46]»؛ «مقصود از (حکمت) اطاعت از خداوند و شناخت امام است».

5-تجديد بيعت و ثبات بر اطاعت

از مظاهر تمسک به امام زمان (عليه السلام) تجديد مستمر بيعت با حضرت و ثبات قدم داشتن بر اطاعت اوست تا از مرگ جاهليت نجات پيدا کند.

در دعاي عهد که از امام صادق (عليه السلام) نقل شده چنين آمده است: «اللهم إني اُجَدِّدُ لَهُ في صبيحه يومي هذا و ما عِشتُ في ايّامي عهدا و عقدا و بيعه له في عنقي ...[47]»؛ «بار خدايا من تجديد مي‌کنم با او در بامداد امروز تا ايامي که زندگاني مي‌کنم پيمان و عقد بيعت با او را که بر گردن من است. و هرگز از آن برنگردم و تا ابد دست از بيعت با او برندارم بار خدايا مرا از ياران و کمک‌کاران و دفاع‌کنندگان از او گردان ...».

6-مقابله با شبهات

از وظايف علما و دانشمندان در عصر غيبت حضرت مهدي (عج الله) مقابله با شبهات و تشکيکاتي است که به مقتضاي غيبت حضرت مهدي (عليه السلام) پديد آمده است؛ زيرا شک و ترديد در جامعه درصورتي‌که پاسخ آن‌ها داده نشود، مي‌تواند ايمان مردم را نسبت به امامت و ولايت حضرت (عليه السلام) متزلزل سازد.

7-کمک و همدردي با برادران مؤمن

8-ترويج مهارت و علوم اهل بيت (عليه السلام)

9-فريب مدعيان دروغين مهدويت را نخوردن

10-شناخت خصوصيات و علائم ظهور حضرت مهدي (عليه السلام)

11-دعا براي تعجيل در فرج حضرت مهدي (عليه السلام)

12-اجتناب از جزع

13-تعيين نکردن وقت براي ظهور

14-محبت امام زمان (عليه السلام)

15-تحصيل شناخت و صفات و آداب ويژگي‌هاي آن حضرت (عليه السلام)

16-رعايت ادب نسبت به او

17-محبوب نمودن او در ميان مردم

18-انتظار فرج و ظهور آن حضرت (عليه السلام)

18-اظهار اشتياق به ديدار آن حضرت (عليه السلام)

19-ذکر مناقب و فضايل آن حضرت (عليه السلام)

20-اندوهگين بودن مؤمن از فراق آن حضرت (عليه السلام)

21-قيام، هنگام ياد شدن نام يا القاب آن حضرت (عليه السلام)

22-تداوم درخواست معرفت آن حضرت (عليه السلام)

23-طواف بيت الله الحرام به نيت آن حضرت (عليه السلام)

24-سعي در خدمت کردن به آن حضرت (عليه السلام)

25-خوشحال کردن مؤمنين

26-زيارت کردن آن حضرت (عليه السلام)

27-خيرخواهي آن حضرت (عليه السلام)

28-درود فرستادن بر آن حضرت (عليه السلام)

و ...